ปลายปี ๒๕๓๕ หลวงพ่อคูณได้ปรารภกับคณะกรรมการวัดและลูกศิษย์ว่า หลวงพ่อท่านตั้งใจจะทำพระเองสักรุ่นโดยทำทุกขั้นตอนภายในวัด คณะกรรมการวัดและลูกศิษย์เสนอให้สร้างพระกริ่งบ้าง เหรียญบ้าง พระผงบ้าง หลังจากหารือกับหลวงพ่อคูณจึงสรุปว่าจะสร้างเป็นพระผงเนื่องจากสะดวกในการสร้างในวัด ผู้ว่าราชการจังหวัดนครราชสีมาในเวลานั้นอาสาที่จะจัดหามวลสารศักดิ์สิทธิ์ให้ ท่านผู้ว่าฯได้ทำเรื่องขอทองคำเปลวที่ปิดที่ศาลหลักเมืองทุกจังหวัดทั่วประเทศ ผงธูปจากสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั่วประเทศ และมวลสารที่เป็นมงคลของแต่ละจังหวัดทั่วประเทศ โดยใช้เวลารวบรวมมวลสารนานถึงเกือบ๑๐เดือน หลวงพ่อได้มอบเกศา ผ้ายันต์ ปี๒๕๑๗ ผงพุทธคุณเก่าที่หลวงพ่อคูณทำและเก็บไว้กว่า ๒๐ปี ไม้แก่นคูณและกาฝากคูณไว้เป็นส่วนผสม คณะกรรมการวัดจึงวางแผนจัดสร้างโดยถือเอาวันที่ ๔ ตุลาคม ๒๕๓๖ ซึ่งเป็นวันครบรอบวันเกิดปีที่ ๗๐ ของหลวงพ่อคูณเป็นวันจัดสร้างและเปิดให้บูชา โดยใช้ชื่อรุ่นนี้ว่า “กูทำเอง” โดยหลวงพ่อให้ใช้ฤกษ์ตั้งแต่ตีสามถึงบ่ายสาม (๐๓:๐๐ - ๑๕:๐๐) เป็นฤกษ์ในการจัดสร้าง โดยแต่เดิมกำหนดไว้ว่า สร้างได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นในฤกษ์ที่หลวงพ่อคูณกำหนดให้ เมื่อใกล้ถึงวันดังกล่าว โรงงานที่ได้รับการว่าจ้างได้ขนย้ายเครื่องมือและอุปกรณ์ในการจัดสร้างต่างๆมาเตรียมพร้อมที่วัดบ้านไร่ พอใกล้ได้ฤกษ์คณะกรรมการได้นำผ้ายันต์ปี๒๕๑๗ ที่หลวงพ่อคูณมอบให้ไปเผาไฟเพื่อจะได้เอาขี้เถ้าไปผสมกับมวลสาร แต่ปรากฎว่าเผาอย่างไรก็ไม่ไหม้ จึงไปแจ้งให้หลวงพ่อทราบ หลวงพ่อบอกว่าผ้ายันต์ผืนนี้กูเสกคาถากันไฟไว้เผาไม่ไหม้หรอก ให้นำไปหั่นเป็นฝอยแล้วเอาไปผสม คณะกรรมการจึงได้นำผ้ายันต์ไปหั่นเป็นฝอยๆ แล้วนำไปผสมกับมวลสารที่เตรียมไว้ ครั้นได้ฤกษ์จึงเริ่มสร้างพระ โดยนำมวลสารที่ผสมแล้วมากดพิมพ์ พอได้พระประมาณ ๓๐๐ องค์ ก็นำไปให้หลวงพ่อคูณเสก แล้วนำไปตอกโค้ตและหมายเลข ผึ่งแห้ง หลังจากนั้นก็บรรจุกล่องและเปิดให้บูชา โดยคณะกรรมการวัดตั้งราคาไว้ที่องค์ละ ๙๐๐ บาท ซึ่งก็สร้างไป เสกไป ให้บูชาไปตลอด ๑๒ ชั่วโมง แต่ปรากฏว่ามีผู้ศรัทธาและผู้ที่นิยมวัตถุมงคลของหลวงพ่อคูณต่างพากันมารอแต่เช้ามืด ทำให้พระเสร็จไม่ทันกับความต้องการ ยิ่งสายคนยิ่งเยอะ พอตกบ่ายผู้คนยิ่งแน่น พอพระเสร็จชุดหนึ่งต่างพากันเบียดเสียดแย่งกัน เพราะกลัวจะไม่ได้พระ ทำให้เกิดเป็นจลาจลย่อยๆ คนที่ได้พระก็มีคนมาขอบูชาต่อโดยให้ราคาขึ้นถึงองค์ละ ๑,๕๐๐บาท ครั้นใกล้หมดฤกษ์ แต่ยังมีผู้คนที่ยังไม่ได้พระอยู่เป็นจำนวนมากและหลายๆคนเดินทางมาไกล ทางคณะกรรมการวัดและลูกศิษย์กลัวจะเกิดปัญหา จึงประชุมกันและเปิดให้จองเพิ่มหลังจากหมดฤกษ์สร้างแล้ว มีผู้ที่ไม่ได้พระในฤกษ์สั่งจองเยอะมากรวมทั้งศูนย์พระที่พันธ์ทิพย์ประตูน้ำในเวลานั้นทราบข่าวต่างพากันมาจองกันเป็นจำนวนมากมาย เนื่องจากเกรงว่าหลวงพ่อคูณจะหยุดสร้างวัตถุมงคล จนคณะกรรมการวัดต้องสั่งโรงงานทำเพิ่มอีก ๗๐,๐๐๐ องค์ พระที่สร้างในฤกษ์มีพิมพ์เดียว แบ่งเป็น๒แบบ คือ ๑ แบบหน้าทองคำฝังตะกรุดทองคำด้านหลัง สร้างในฤกษ์จำนวนไม่มาก แจกเฉพาะกรรมการไม่มีให้บูชา ๒ แบบธรรมดาฝังตะกรุดทองคำ๑ ดอกด้านหน้า สร้างในฤกษ์ประมาณ ๑๖,๐๐๐ องค์ แต่พระชำรุดจำนวนมากประมาณ ๖,๐๐๐องค์ เนื่องจากกดพิมพ์แล้วนำพระที่ได้มาซับให้แห้งโดยใช้กระดาษทิชชู่ ทำให้กระดาษทิชชู่ติดที่ผิวองค์พระ พอแกะทิชชู่ออกพระจึงชำรุด ตังนั้นในวงการจึงนิยมเล่นกันที่หมายเลขไม่เกิน ๑๐,๐๐๐ สำหรับพระที่เปิดให้จองเพิ่มนั้น คณะกรรมการวัดว่าจ้างให้โรงงานจัดสร้างเพิ่มอีกประมาณ ๗๐,๐๐๐ องค์ โดยพระทั้งหมดกลับไปทำที่โรงงาน และปั๊มหมายเลขต่อจนครบ มีจุดสังเกตุว่าพระผงที่สร้างในวัดเนื้อจะจัดกว่าที่ทำที่โรงงาน พระที่ทำในวัดได้รับความนิยมมาก อย่างไรก็ตามพระที่สร้างในฤกษ์ ก็ยังหาได้ยาก พระผงรุ่น “กูทำเอง” ที่สร้างในฤกษ์นี้มีเจตนาการสร้างที่ชัดเจนและบริสุทธิ์ มวลสารที่ใช้ในการสร้างล้วนแล้วแต่เป็นมวลสารศักดิ์สิทธิ์จากทั่วประเทศ โดยใช้เวลารวบรวมมวลสารเกือบ ๑๐เดือน พระชุดที่สร้างในฤกษ์นี้เป็นพระที่น่าใช้มาก ขึ้นคอได้ไม่อายใคร ใครมีรุ่นนี้อยู่ ให้พลิกดูเลขสีแดงที่ปั๊มอยู่ขอบข้างองค์พระ ถ้าเป็นเลขต่ำกว่า ๑๖,๐๐๐ ก็ขอแสดงความยินดีด้วยที่คุณมีพระที่สร้างในฤกษ์อยู่ในครอบครองครับ (องค์นี้หมายเลข 61ครับ)